Ευρυγώνιοι φακοί, πλάνα, αυτοματισμοί μηχανών, συμπληρωματικοί φωτισμοί, φιλμ υψηλής ευαισθησίας, ρετούς, σκόπευτρα, βάθος πεδίου, φίλτρα, φωτοφράχτες, λανθάνουσα εικόνα, νεταρίσματα, πλήκτρα απελευθέρωσης, νυχτερινές λήψεις, επεξεργαστές, κινούμενα θέματα και πολλά ακόμη: Αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της φωτογραφικής ορολογίας, περιγράφοντας μια τέχνη που αποτελεί μέρος της ζωής μας σε μια εποχή που η τεχνολογία επιτρέπει στον καθένα να αιχμαλωτίσει στιγμές μοναδικές παγώνοντας το παρόν, συμβιώνοντας με επίπονες αλλαγές, μαθαίνοντας να αποδέχεται την απώλεια.
Εξηγώντας τη σχέση της με τη φωτογραφική τέχνη, η Αγγελική Καστρινέλλη μιλά για τη δική της συνάντηση με τη φωτογραφία, όταν στην εφηβεία της: «ήρθε στη ζωή μου εκείνη η ωραία μέρα που η αγαπημένη μου θεία Σόνια έφερε στο σπίτι μια φωτογραφική μηχανή KODAK INSTAMATIC… Από κείνη τη μέρα και μετά, η μηχανή δεν έφυγε ποτέ από τη σχολική μου τσάντα. Με συνόδευε παντού, σε κάθε δραστηριότητά μου, κυρίως έξω από το σπίτι. Έγινε η παρέα μου, η συντροφιά μου, η κρυφή μου δύναμη για να μπορώ να βγαίνω στον έξω κόσμο. Δεν πήγαινα πουθενά χωρίς εκείνη».
Χρόνια εξάσκησης και μελέτης τής έδωσαν τη δυνατότητα να συνδυάσει την τέχνη της φωτογραφίας με τις εσωτερικές της αναζητήσεις και να μοιραστεί τις γνώσεις της με το κοινό, προτείνοντας στο καινούργιο της βιβλίο μια σειρά από workshops, μέσα από τα οποία μπορούμε να ανακαλύψουμε τα βαθύτερα μυστικά της δημιουργικής μας φύσης. Η μέθοδος Inner Vision Photography που δημιούργησε η Αγγελική Καστρινέλλη προτείνει μια φιλοσοφική προσέγγιση στα θέματα της τέχνης και της ζωής. Μια προσέγγιση στην οποία μας οδηγούν τα ερεθίσματα και τα βιώματα του εξωτερικού κόσμου.
Σήμερα η φωτογραφία, αν χρησιμοποιηθεί με τον τρόπο που προτείνει η συγγραφέας, μπορεί να αποτελέσει το μέσον για την κατανόηση του εαυτού μας, των άλλων και του κόσμου.
«Από τη φωτογραφία μέσω του κινητού μπορεί να δει κανείς πολλά πράγματα σχετικά με τις δεξιότητες του λήπτη» έχει πει ο Παντελής Βούλγαρης, υπογραμμίζοντας το ότι, παρά τις τρομακτικές βελτιώσεις στην ποιότητα της εικόνας που δίνουν οι σύγχρονες μηχανές, τόσο το ενδιαφέρον όσο και η αισθητική αξία των λήψεων σχετίζονται στενά με την προσωπική ματιά του φωτογράφου, που αποτυπώνεται πάντα στις φωτογραφίες του συνειδητά ή ασυνείδητα.
Εκατομμύρια λήψεις δημιουργούν μια πραγματικότητα που κυριαρχείται από την έννοια της εικόνας, καθώς η όραση «είναι η πιο συμμετοχική μας αίσθηση στην καθημερινή ζωή», όπως μας υπενθυμίζει η συγγραφέας. «Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κατακλύζονται καθημερινά από χιλιάδες φωτογραφίες που αποπειρώνται να αποτυπώσουν μια ψηφίδα της ζωής, να γίνουν μάρτυρες του ότι ζούμε και του ό,τι ζούμε», σημειώνει η συγγραφέας. Και μας προτρέπει: «Ας δώσουμε λοιπόν την ευκαιρία σε αυτές τις εικόνες να γίνουν μάρτυρες της αληθινής μας ζωής. Εκείνης που βιώνουμε όταν τα φώτα σβήνουν και οι αυλαίες κατεβαίνουν. Όταν το σκοτάδι πυκνώνει κι εμείς ζητάμε κάτι για να κρατηθούμε ζωντανοί. Κι αυτό το κάτι μόνον ο εαυτός μας μπορεί να μας το προσφέρει. Αυτός ο εαυτός που συχνά αγνοούμε ή παραγνωρίζουμε. Αυτόν τον εαυτό μάς ζητά να ανακαλύψουμε, να αφουγκραστούμε και να αναδείξουμε η μέθοδος Inner Vision Photography».
Ακόμα και πριν από την αυγή του πολιτισμού η τέχνη είχε τη δύναμη να θεραπεύει, η μουσική γαλήνευε τις ψυχές των ανθρώπων, στις πιο σκληρές φάσεις της ζωής τους οι πρωτόγονοι ζωγράφιζαν στις σπηλιές τα ζώα που έβλεπαν να τρέχουν στα προϊστορικά λιβάδια, προσπαθούσαν να ξεπεράσουν τους φόβους τους εγκλωβίζοντας σε σχέδια τις μαγικές ικανότητες των πλασμάτων που έβλεπαν γύρω τους. Σήμερα η φωτογραφία, αν χρησιμοποιηθεί με τον τρόπο που προτείνει η συγγραφέας, μπορεί να αποτελέσει το μέσον για την κατανόηση του εαυτού μας, των άλλων και του κόσμου. Να «εμφανίσει» τις εικόνες της εσωτερικής μας ζωής, να μας αποκαλύψει σκέψεις και συναισθήματα που παραμένουν ασυνείδητα, να μας μάθει να αγκαλιάζουμε το φως και τη σκιά, να μας ωθήσει να δώσουμε στη μοναδικότητα της ύπαρξής μας την αξία που της πρέπει.
Πηγή: Diastixo.gr
