Η ζωή, στην υπαρξιακή της διάσταση, είναι συνυφασμένη με την αίσθηση της χαράς, της ευδαιμονίας, της ηρεμίας, της γαλήνης. Η κοσμική όμως διάσταση της ζωής αποκλίνει πολλές φορές από την αίσθηση της ευημερίας, καθώς τόσο τα ατομικά όσο και τα συλλογικά μας βιώματα μας οδηγούν συχνά σε μουντές σκέψεις και δύστοκα συναισθήματα.

Υπάρχει άραγε τρόπος να συγκλίνουν οι δύο αυτές διαστάσεις της ζωής;
Η δική μου απάντηση είναι ένα ξεκάθαρο και ολόχαρο ΝΑΙ. Αρκεί να αλλάξουμε την οπτική μας και να δούμε όσα μας παιδεύουν ως προκλήσεις που έρχονται για να μας εκπαιδεύσουν στη δημιουργία μιας ζωής με νόημα και σκοπό.

Οδηγός μας σε αυτή τη διαδρομή, από το παιδεύομαι στο εκπαιδεύομαι, είναι η μέθοδος Inner Vision Photography, που με αρωγό το παιχνίδι, τη βιωματική μάθηση και τη δημιουργική διαδικασία της τέχνης μάς μαθαίνει πώς: